‘Ik zei het eerst tegen mijn mama dat ik homo was in 2017. Dat was stressen. Niet omdat ik bang was voor haar reactie maar omdat het voor mezelf heel moeilijk was. Zij heeft me geholpen om het aan mijn papa en beste vrienden te vertellen.
De periode waarin ik het nieuws aan mijn beste vrienden vertelde, had ik continu stress. Maar dat woog niet op tegen de positieve reacties van iedereen. Daarom zei ik tegen mijn vrienden dat ze het mochten rondvertellen, en als ik nieuwe mensen ontmoette, zei ik het ook meteen.’
‘Nu weet iedereen dat ik homo ben en ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn beslissing. Ik ben veel gelukkiger nu. Het was een tijd met ups en downs maar ik zou het nooit meer willen veranderen.’
– Luca (18)