Homoseksualiteit iets onnatuurlijks? Think again. We linken homoseksualiteit makkelijk aan mensen en hun gedrag. Een man wordt geboren met een aanleg om te paren met een vrouw om de soort te laten overleven, dat heeft de natuur bepaald. Is dat echt zo? In het dierenrijk zijn er veel voorbeelden die deze theorieën ontkrachten. Sommige soorten hebben zelfs veel voordeel bij homoseksualiteit.
Het bewijs
In 1995 publiceerde zoöloog Konrad Lorenz een studie waarin hij het gedrag van 1500 diersoorten bestudeerde. Hij merkte op dat 450 hiervan geslachtsgemeenschap, verkering, emotionele banden, partnerschap en zelfs opvoeding van kinderen tussen homoseksuele personen vertoonden. Van primaten tot darmparasieten. Ondertussen blijkt dat bijna elke diersoort homoseksueel gedrag vertoont.
Dat gedrag verschilt van soort tot soort, maar in de meeste gevallen bood het een voordeel voor de dieren. In het geval van dolfijnen gebruiken mannen bijvoorbeeld seks om zich te hechten aan andere mannen en allianties aan te gaan. Bij andere soorten, zoals fruitvliegen en insecten in het algemeen, komt homoseksualiteit voor omdat ze geen onderscheid kunnen maken tussen geslachten.
De cijfers
In het geval van Amerikaanse bizons, bunzingen en olifanten, zijn zowel mannen als vrouwen waargenomen die paarden met hetzelfde geslacht. Bij giraffen bestaan 9 van de 10 koppels uit enkel mannetjes. Bonobo’s (een mensapensoort) vormen matriarchale samenlevingen, waar 60 procent van de seksuele relaties tussen vrouwen plaatsvindt. Bij leeuwen gebeurt 8 procent van de waargenomen paringen onder mannen, en in het geval van honden bevestigen talrijke studies het bestaan van homoseksueel gedrag.
Onderzoeken hebben aangetoond dat tot 85 procent van de lesbische paren wordt gevonden in populaties van westerse meeuwen. En ze zijn niet de enigen. Duiven, gieren, ibis, hagedissen, schapen, makaken, hyena’s, vliegen, libellen en talloze andere diersoorten dagen het idee uit dat homoseksualiteit “onnatuurlijk” is.
Konrad Lorenz was in 1989 overleden.